fot. archiwum

26 marca 2025 roku, przeżywszy 104 lata, zmarł # Edmund Bałka z Szubina. Był najstarszym mieszkańcem gminy Szubin.

Śp. Edmund Bałka urodził się 23 listopada 1920 roku w Szubinie. Był najmłodszym synem Jadwigi, z domu Miłosiernej,
pochodzącej z Dębogóry w gminie Kcynia i Tomasza z Szaradowa, który był powstańcem wielkopolskim. Starsze rodzeństwo Edmunda to Franciszek, Józef, Stanisława i Kazimiera . Razem z rodziną mieszkał w majątku Szubin-Wieś przy browarze. Dziś jest to już teren miejski. Kiedy Edmund skończył siedem lat, rozpoczął naukę w siedmioklasowej Szkole Podstawowej im. Władysława Jagiełły w Szubinie. Śpiewał w szkolnym chórze, grał w orkiestrze Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży Męskiej na puzonie. Później pojawił się jeszcze akordeon, a kiedy instrument był już dla starszego mężczyzny za ciężki, przyszedł czas na organy.

Świadectwo ukończenia szkoły otrzymał w 1934 roku. Przez kolejne trzy lata mieszkał z rodzicami w domu rodzinnym. W
kwietniu 1937 roku, za zgodą rodziców i za sprawą skierowania przez nauczyciela ze szkoły podstawowej, a jednocześnie
byłego oficera wojska polskiego porucznika Józefa Bartoszka , młody Edmund został skierowany do Szkoły Wojskowej dla
Małoletnich im. Józefa Piłsudskiego w Śremie. Przysięgę, w obecności rodziców, złożył w lipcu 1938 roku, a po niej trafił do
Lwowa. W marcu 1939 roku, 20. batalion, do którego należał Edmund Bałka , skoncentrowano w rejon Kowla, Równego i
Sarn na Wołyniu w celu uzupełnienia budowy i nadzoru budynków na tych terenach. Wybuch II wojny światowej przekreślił
marzenia młodego chłopaka o tym, aby wstąpić do Marynarki Wojennej i pływać na M/S Batorym. Po trzech miesiącach
wojennej niewoli, już w grudniu 1939 roku, pan Edmund wrócił do Szubina-Wsi. W czasie wojny pracował, trafił do Niemiec,
potem przez teren Litwy do Smoleńska i Wołynia. Do Bydgoszczy wrócił 24 stycznia 1945 roku.

Po wyzwolnieu śp. Edmund Bałka rozpoczął pracę zawodową jako monter sezonowy przy naprawie linii telefonicznej w
Urzędzie Pocztowo-Telekomunikacyjnym w Szubinie. Pracował także w Państwowym Zakładzie Wychowawczym dla
Nieletnich w Szubinie w charakterze wychowawcy. Stamtąd, w maju 1950 roku, przeniósł się do pracy w Narodowym Banku
Polskim. 1 października 1951 roku Powiatowa Komenda Straży Pożarnej w Szubinie skierowała go na kurs dla podoficerów
pożarnictwa w Wojewódzkiej Szkole Pożarnictwa w Bydgoszczy. Już rok później, bo od 1 maja 1952 roku, Edmund Bałka
pracował w szubińskiej jednostce na stanowisku referenta zapobiegania pożarom. Od 10 kwietnia 1962 roku pracował w
Zakładowej Zawodowej Straży Pożarnej „Organika Zachem” w Bydgoszczy. 1 marca 1981 roku przeszedł na zasłużoną
emeryturę.

Śp. Edmund Bałka przez całe swoje życie aktywnie działał w sferze sportu. W 1946 roku wystąpił w reprezentacji
województwa bydgoskiego w meczu z reprezentacją Warszawy na zlocie młodzieży ZWM i strzelił jedyną, zwycięską bramkę
dla swojej drużyny. W latach 1948-1957 zmarły mieszkaniec Szubina grał w ZS Gwardia. W grudniu 1959 roku powstał LKS
Szubinianka. W tej drużynie śp. Edmund Bałka nie grał, ale przychodził na mecze i opowiadał młodym piłkarzom o historii
szubińskiej piłki nożnej. Mężczyzna otrzymał od sportowców pamiątkowy szalik Szubinianki. Na wniosek właśnie tego klubu,
w 2016 roku odebrał Honorowy Medal Sędziwoja z Szubina. Poza tym wyróżnieniem otrzymał też Złoty i Srebrny Medal Za
Zasługi dla Pożarnictwa.

W listopadzie 1952 roku Edmund Bałka ożenił się z Kazimierą Piechocką . Wspólnie wychowali czwórkę dzieci –
Barbarę, Jerzego, Marię i Marka. Miał cztery wnuczki ( Izabela, Kamila, Jagoda, Karolina ) i troje prawnucząt (Jakub,
Szymon i Dominika).

Powrót Drukuj

LOKALNY HIT

Zadaj pytanie

40PLN

Bezpłatne kontrolowanie sprawności amortyzatorów

Ramki ślubne

39,90 zł PLN

Audyt środowiskowy

3000PLN

Zezwolenie na zbieranie odpadów

od 2000PLN

Ochrona środowiska dla firm

od 50PLN

Budowa magazynów

Szkolenie z pierwszej pomocy

49PLN