fot. Urząd Miejski w Kcyni

Za oficjalną datę narodzin Kcyni przyjmuje się# 29 czerwca 1262 roku, kiedy to książę Bolesław Pobożny nadał rycerzom Rynerowi i Janowi miasto swoje Kcynia do lokowania na prawie niemieckim.

W dokumencie lokacyjnym opublikowanym drukiem przez hrabiego Raczyńskiego w Kodeksie Dyplomatycznym Wielkopolski w 1878 r. czytamy: Przekonani o wierności znanych nam ludzi Rynera i Jana dajemy im miasto nasze, aby je na prawie niemieckim lokowali. Słowo "miasto", a nie wieś, napisane jest wyraźnie po łacinie. W dokumencie podkreślono, iż Kcynia uzyskała te same prawa, co wcześniej lokowane Gniezno i Poznań. Tadeusz Pietrykowski w swej pozycji "Z przeszłości Kcyni" pisze: "Kiedy Kcynia jako osada powstała, nie wiadomo i dziś stwierdzić trudno. Pewnem jest atoli, że Kcynia jako miasto na prawie niemieckim istnieje od roku 1262, jak wynika z różnych dokumentów." Przedtem Kcynia była prawdopodobnie miasteczkiem na prawie polskim. Możliwe także jest, że Kcynia była przedtem wioską, bo Długosz pisze, wspominając o umowie w Kcyni, że zjechano na wzajemną umowę do wsi Kcyny roku 1256. Kościół poklasztorny www.kcyniaklasztor.pl z figurkami. Jeszcze przed rokiem 1262 w Kcyni Władysław Herman (1081-1102) miał wybudować kościół św. Idziemu (rok 1086) poświęcony. Potwierdzają to również inne źródła. Pewnym jest, że książę Władysław Herman nie fundowałby kościoła w jakiejś osadzie rybaków i drwali o podrzędnym znaczeniu. Nawet, biorąc pod uwagę ówczesne sposoby komunikacji społecznej, nie wiedziałby o jej istnieniu. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego - Roman Gródecki, Stanisław Zachorowski i Jan Dąbrowski - piszą w Dziejach Polski średniowiecznej o zawarciu 30 listopada 1223 roku pokoju w Kcyni pomiędzy wojującymi ze sobą książętami: Odonicem i Władysławem Laskonogim.

Materiał: Anna Duda-Nowicka / Urząd Miejski w Kcyni

Autorka nie wyraża zgody na komentowanie artykułu.

Powrót Drukuj