fot. pow.

Sporo ostatnio pisaliśmy na temat gospodarki leśnej, starając się wyjaśnić# miedzy innymi, że realizowane przez nas prace gospodarcze to nie, jak niektórzy przekonują, wynik rabunkowej działalności, ale przemyślana, oparta na wiedzy i doświadczeniu zrównoważona gospodarka, której celem nadrzędnym jest ochrona zasobów leśnych.

Dziś chcielibyśmy rozprawić się z przedstawianymi w mediach mitami na temat naszej pracy i zarobków! W mediach społecznościowych jest mnóstwo stwierdzeń sugerujących, że praca leśnika to tak naprawdę sielanka, romantyczny zawód, którego sensem są spacery po lesie z dubeltówką. Taki obraz leśnika przedstawiają między innymi popularne seriale. Nic bardziej mylnego.

Ale wszystko po kolei… Aby zostać leśnikiem trzeba pokonać długą drogę edukacji. Do zawodu przygotowują zarówno technika leśne jak i specjalistyczne studia. Tytuł technika w dzisiejszych realiach może być niewystarczający do podjęcia pracy w lasach. Coraz więcej absolwentów szkół średnich decyduje się więc na kontynuowanie edukacji na jednej z kilku wyższych uczelni przygotowujących studentów do pracy w lesie. Praca ta nie należy do łatwych, często wykonujemy ją w terenie bez względu na panujące warunki atmosferyczne. Od leśników wymaga się szerokiej wiedzy zarówno przyrodniczej, matematycznej, logistycznej, inżynieryjnej oraz dużej odporności na stres. Pracujemy w oparciu o specjalistyczny sprzęt jakim są np. rejestratory (to specjalistyczne urządzenie służy między innymi do rejestracji pozyskanego drewna oraz wystawiania dokumentacji przewozowej), dalmierze, wysokościomierze, mobilne terminale umożliwiające pomiar GPS w terenie, drony itd. Sama praca w warunkach terenowych również nie należy do łatwych i daleka jest od sielanki. Długie godziny spędzane w różnych warunkach atmosferycznych oraz przemierzane każdego dnia kilometry nie są obojętne dla naszego zdrowia.

Tajemnicą poliszynela jest również fakt, że zdecydowana większość leśników musi zmierzyć się również z groźną chorobą jaką jest borelioza. Praca w lesie nie ma ram czasowych. Nie pełnimy swoich obowiązków od godziny 7 do 15. Często aby wydać drewno albo sprawdzić czy uprawy nie są zagrożone ze strony szkodników owadzich, trzeba być w lesie nawet przed 4 rano. Leśnik nie zamyka biura o godzinie 15. Pracujemy w systemie zadaniowym tzn. że służbę pełnimy praktycznie przez większość czasu. Musimy być w gotowości do podjęcia działań o różnych godzinach dnia i nocy. Np. w przypadku pożaru, to my najczęściej jesteśmy pierwsi na miejscu, co determinuje szybkość podjętych działań ratowniczych.
Co jakiś czas media donoszą o zarobkach leśników. Są to kwoty niebagatelne. Ostatnio można było wyczytać informację, że leśnik po technikum zarabia w lasach 9 tys. zł! Tego typu informacje są niczym nie potwierdzoną manipulacją a realia są zdecydowanie odmienne.

Pracownicy nadleśnictwa to nadleśniczy – czyli ten, który odpowiada za wszystko, w tym za całość gospodarki leśnej na terenie nadleśnictwa – w przypadku Nadleśnictwa Szubin ponad 25 500 ha, zastępca nadleśniczego, główny księgowy, sekretarz, inżynier nadzoru, strażnicy leśni, pracownicy biurowi w dziale technicznym, księgowości, administracji, leśniczowie, którzy odpowiadają za powierzony las, przeciętnie około 1500 ha oraz podleśniczowie, którzy są pomocą dla leśniczych.
Pensja większości leśników oscyluje w granicach miedzy 3,5 a 4,5 tys. zł. netto jest wiec w wielu przypadkach niższa od wyliczonej przez GUS średniej krajowej. Osoby, które ukończyły technikum, to najczęściej podleśniczowie i plasują się w niższych widełkach zarobkowych. Bez studiów w obecnych czasach ciężko awansować. Kolejnym mitem jest kwestia przysługujących nam bonifikat. Wiele osób myśli, że posiadamy piękne leśniczówki i służbowe auta. Owszem leśniczówka przysługuje stanowisku leśniczego ale na tym koniec udogodnień – genezą takiego stanu jest to, co napisałam powyżej – praca leśniczego to nie 8 godzin od 7:00 do 15:00 i wskazane jest, żeby leśniczy mieszkał na terenie swojego leśnictwa. Nie posiadamy samochodów służbowych a w „terenówki” które możecie spotkać w lesie inwestujemy sami, co na marginesie jest również sporym obciążeniem budżetu rodzinnego ale niestety bez napędu 4x4 ciężko byłoby poruszać się po większości nadzorowanego terenu.

Pisząc o zarobkach leśników należy podkreślić stanowczo fakt, że nie jesteśmy tzw. „budżetówką”. Lasy Państwowe są jednostką samofinansującą się, stąd pensje leśników nie są wypłacane z płaconych podatków.

Innym tematem jest dubeltówka u boku leśnika, która w mediach jest nieodzownym naszym atrybutem. To kolejny nieprawdziwy stereotyp powielany przez media. LEŚNIK TO NIE MYŚLIWY. Być może wizerunek leśnika z bronią przewieszoną przez ramię utrwalony został z czasów powojennych, gdy rzeczywiście Służbie Leśnej przysługiwała broń myśliwska. Ale to odległe czasy i zupełnie inne realia. Wtedy rzeczywiście leśnik był osobą, która w zakresie obowiązków miała kształtowanie populacji zwierzyny. Poza tym broń w tamtych, trudnych czasach budziła respekt zwłaszcza wśród kłusowników. Każdy leśnik rozumie potrzebę prowadzenia racjonalnej gospodarki łowieckiej ale w dzisiejszych czasach coraz częściej można Nas spotkać z aparatem fotograficznym niż z dubeltówką.

Oczywiście w jednym artykule nie da się streścić pracy leśnika ale mam nadzieje, że przedstawione powyżej fakty wpłyną chociaż na część z Was, zmuszając do głębszej refleksji nad tym zawodem. A jeśli przytoczone argumenty nie zniechęciły osób rozważających związanie swojego życia z lasem to znaczy, że ta praca jest dla Was.

Żeby być dobrym leśnikiem trzeba przede wszystkim kochać las i przyrodę, wtedy trudy codziennego dnia wynagrodzi nam piękno otaczającej przyrody.

Materiał: Grzegorz Gust/Nadelśnictwo Szubin

Autor nie wyraża zgody na komentowanie artykułu.

Powrót Drukuj