fot. Nadleśnictwo Szubin, Lasy Państwowe

Te niepozorne wzniesienia kryją w sobie tajemnicę. Uczyniła je #ludzka ręka. Dziś historia o miejscach pamięci w Leśnictwach Dziewierzewo i Żarczyn.

To co widać na zdjęciach, to pozostałości kurhanów, pokaźnych rozmiarów grobowców, powstałych na długo przed pojawieniem się chrześcijaństwa, nie tylko w Polsce, ale w ogóle. Archeologowie przypisali te mogiły do kultury pucharów lejkowatych, jednej z kultur epoki neolitu, którą datuje się między 3700 a 1900 r. p.n.e., i odkryto w Europie, między innymi na terenach dzisiejszej Polski oraz części Wołynia i Podola, ale też Danii, Szwecji, Niemiec i Holandii. Nazwa kultury pochodzi od kształtu naczyń odkrytych podczas wykopalisk. Co ciekawe, archeologowie sądzą, że kultura ta powstała na terenie Kujaw. Dziś kurhany są ledwie możliwe do rozróżnienia od naturalnego ukształtowania terenu, jednak po zbliżeniu się do nich, daje się dostrzec w tych kształtach pewien zamysł. Niestety, przez wieki kurhany zostały rozkopane w poszukiwaniu kosztowności, a na ich powierzchni obecnie znajduje się nasadzenie sprzed kilkudziesięciu lat.

Jak wyglądało życie ludzi z tej pradawnej epoki? Zajmowano się wtedy głównie hodowlą, łowiectwem i rybołówstwem, ale także uprawą zboża. Znano radło, do którego ciągnięcia zaprzęgano bydło. Jedna z największych osad kultury pucharów lejkowatych na ziemiach polskich została odkryta w Ćmielowie koło Ostrowca Świętokrzyskiego. Charakterystyczne dla tej kultury były pochówki szkieletowe zwane grobami kujawskimi i rozmaite grobowce megalityczne. Także pierwsze ślady zamieszkania na Ostrowie Lednickim – miejscu, które uważa się za gniazdo polskiej państwowości - zalicza się właśnie do kultury pucharów lejkowatych.

Nie można o nich zapomnieć – Józef Wierzchosławski i Stanisław Pituła

Takie pomniki przypominają o ofiarach terroru rozpętanego przez Niemców jesienią 1939 roku. 23 września 2017 roku w Żarczynie odbyła się uroczystość odsłonięcia pomnika upamiętniającego śmierć Stanisława Pituły i Józefa Wierzchosławskiego – mieszkańców Dziewierzewa i Żarczyna, którzy zginęli zamordowani przez Niemców 11 listopada 1939 roku, w pierwsze Święto Niepodległości pod krwawą okupacją. Obelisk odsłonili wspólnie najbliżsi pomordowanych – siostrzeniec Józefa Wierzchosławskiego i wnuczka Stanisława Pituły. To oni w 1939 roku zostali zamordowani przez niemieckich okupantów.

Metalowy krzyż pamiątkowy

Ten krzyż, choć wtopiony w naturalny krajobraz, jest jak subtelny znak pamięci. Może być, że został postawiony dla uczczenia kogoś bliskiego, kto znalazł tu spokój na zawsze. Jego obecność jest jak cichy szept wiatru przypominający o ulotności życia.

Krzyż przydrożny

W tym zakątku, gdzie czas płynie jakby wolniej, ten spękany krzyż nie tylko przypomina czasy minione, ale jest jak ognisko, wokół którego zbiera się wspólnota. Ludzie tu od lat niezmiennie dzielą się opowieściami o tych, którzy byli sercem tej ziemi. Tu, pod krzyżem, człowiek uświadamia sobie, że jest jak każda jego rysa – oddzielną opowieścią o życiu, miłości i utraconych chwilach.

Krzyż przydrożny – oddział 306c

U stóp tego krzyża leżą kwiaty. Skromny gest ludzi, którzy tu przyszli, przynosząc ze sobą swoje myśli i modlitwy. To miejsce, gdzie wspólnota ludzi łączy się z naturą, a codzienne zmartwienia znikają gdzieś w cieniu drzew. Każda cicha modlitwa, każde westchnienie rozchodzi się jak szept liści w lesie.

Materiał: Nadleśnictwo Szubin, Lasy Państwowe

Galeria

Powrót Drukuj

LOKALNY HIT

Audyt środowiskowy

3000PLN

Budowa hal

Szkolenie okresowe dla pracodawców i osób kierujących pracownikami

189PLN

KOBIZE

500PLN

Zdjęcia do dokumentów

35,00 złPLN

Ramki ślubne

39,90 zł PLN

Sprawozdanie o wytwarzanych odpadach

500PLN

Szkolenie z pierwszej pomocy

49PLN